Αγαπητοί γονείς
Στο σημερινό  μάθημα του Προγράμματος Βήματα για τη ζωή μιλήσαμε, για την απογοήτευση που νιώθουμε συχνά, όταν δεν καταφέρνουμε αυτό που επιδιώκουμε. Συζητήσαμε για το αν μπορεί να γίνεται πάντα αυτό που θέλουμε εμείς και αν μπορούμε στις διάφορες δραστηριότητες της τάξης, όπως στα παιχνίδια, στο διάλειμμα ή ακόμη και στο σπίτι να κερδίζουμε πάντα και να είμαστε πάντα πρώτοι.
Είναι σημαντικό για τα παιδιά να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν πάντα να έχουν αυτό που θέλουν και να αποδεχθούν ότι δεν γίνεται πάντα να κερδίζουν. Και είναι απαραίτητη κοινωνική δεξιότητα η διαχείριση της απογοήτευσης.
Στην τάξη συζητήσαμε τρόπους με τους οποίους τα παιδιά θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την απογοήτευση. Τα ίδια, μάλιστα, είχαν και καταπληκτικές ιδέες πάνω στο θέμα αυτό. Τους επισημάναμε, ότι οι τεχνικές χαλάρωσης που έχουν μάθει, θα τα βοηθήσουν πολύ στη διαχείριση του συναισθήματος αυτού σε περίπτωση που είναι έντονο και ήταν, μάλιστα, μια καλή ευκαιρία, α να τις ξαναθυμηθούν. Ζητήστε από το παιδί σας να σας περιγράψει τη συζήτηση μας και να σας πει ποια θεωρεί την καλύτερη ιδέα πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Σε ένα παιδί το συναίσθημα της απογοήτευσης μπορεί να είναι πολύ έντονο και τα αποτελέσματα δυσάρεστα για το ίδιο ή και για τους γύρω του. Εσείς, πρέπει να προσπαθείτε να το καθοδηγείτε, έτσι ώστε να ηρεμεί και να σκέφτεται ψύχραιμα την κατάσταση. Το να υποχωρείτε στις απαιτήσεις του. δεν είναι η λύση, καθώς θα κάνει ακόμα δυσκολότερη τη διαχείριση της απογοήτευσης την επόμενη φορά.
Αυτό που, επίσης, μπορείτε να κάνετε εσείς, όταν βλέπετε το παιδί σας να εκδηλώνει έντονη απογοήτευση, είναι να το παρακινήσετε αρχικά να εφαρμόσει κάποια από τις τεχνικές που έχει διδαχθεί, για να ηρεμήσει, εάν κρίνετε ότι το συναίσθημα του είναι πολύ έντονο. Μπορείτε δηλαδή, να του θυμίσετε τους τρόπους που σας είχε αναφέρει, και να το ρωτήσετε ποιον θεωρεί καλύτερο για να εφαρμόσει.
Στη συνέχεια, βοηθήστε το να «δει» πόσα πράγματα έχει και όχι τι δεν έχει, καθώς και πόσα από τα πράγματα που του αρέσουν μπορεί να κάνει και όχι τι δεν μπορεί. Δείξτε του πώς να συγκρίνει τον εαυτό του όχι με άλλα παιδιά, αλλά με τις προηγούμενες δικές του κατακτήσεις και επιδόσεις. Και τέλος, καθοδηγήστε το σε ένα σχεδιασμό για την επίτευξη του στόχου του με ερωτήσεις του τύπου:
Τι σκέφτεσαι να κάνεις ώστε την επόμενη φορά να τα καταφέρεις καλύτερα; Πώς πιστεύεις ότι θα το πετύχεις αυτό; Τι πρέπει να κάνεις πρώτα και τι μετά;
Μην ξεχνάτε να το ενθαρρύνετε συνεχώς, να το παρακινείτε ώστε να μην «τα παρατάει» αλλά να δοκιμάζει, και πάντα να το επιβραβεύετε λεκτικά.
Mε εκτίμηση