4^η Επιστολή

Δίνουμε την προσοχή μας

 Αγαπητοί Γονείς,

Σήμερα, κατά τη διάρκεια της ώρας του Προγράμματος, μάθαμε πώς να αφιερώνουμε την προσοχή μας και ταυτόχρονα να αγνοούμε τους περισπασμούς. Είναι σημαντικό για τα παιδιά, όχι μόνο να καταλάβουν τη σημασία που έχει να ακούν και να απαντούν σε αυτό που λέει κάποιος, αλλά και να προσπαθούν να διατηρούν την προσοχή τους και να συνεχίζουν μια δραστηριότητα, ακόμη και όταν υπάρχουν περισπασμοί.

Στο σχολείο κάναμε παιχνίδια ρόλων, στα οποία κάθε παιδί προσπαθούσε να κρατήσει συγκε­ντρωμένη την προσοχή του στη συζήτηση την ώρα που κάποιο άλλο προσπαθούσε να του την αποσπάσει.

Τέτοιου είδους παιχνίδια μπορείτε να κάνετε και εσείς στο σπίτι σας κάποια στιγμή που θέλετε να περάσετε ευχάριστα λίγο χρόνο με το παιδί σας ή που χρειάζεται να περιμένετε για κάτι.

Επίσης, κάθε φορά που βλέπετε το παιδί σας να υπόκειται σε περισπασμό και να προσπαθεί να τον αγνοήσει, ενισχύστε το λεκτικά, αναφέροντας το περιστατικό: «Μπράβο σου που προσπαθείς να διατηρήσεις την προσοχή σου την ώρα που……………………………………………………….. (αναφέρετε τι συμβαίνει)».

Εξίσου σημαντικό είναι να αφιερώνετε και εσείς με τη σειρά σας την αμέριστη προσοχή σας στο παιδί σας, κάθε φορά που τη χρειάζεται. Εάν τη στιγμή που επιζητά την προσοχή σας είστε απασχολημένος/η, πείτε του απλά: «Επειδή αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σε ακούσω με προσοχή,

γιατί κάνω….. , θέλεις να το συζητήσουμε σε   (10 λεπτά ή όποιο σύντομο χρονικό διάστημα κρίνετε ότι θα μπορείτε);» Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να τηρήσετε το λόγο σας, καθώς, δεν είναι σωστό να ζητάτε από εκείνο να σας ακούει προσεκτικά κάθε φορά που του λέτε κάτι, εάν δεν κάνετε και εσείς το ίδιο.

Ακούστε το παιδί σας προσεκτικά, χωρίς να το διακόπτετε ή να διορθώνετε τυχόν γραμματικά ή συντακτικά του λάθη (φροντίστε μόνο να χρησιμοποιείτε εσείς σωστά τη γλώσσα, όταν του μιλάτε). Και βέβαια, πρέπει να δείχνετε ότι το ακούτε προσεκτικά όχι μόνο με τα λόγια σας και τα σχόλια σας, αλλά και με τη στάση σας. Εάν άλλα λέτε με τα λόγια και άλλα με τη γλώσσα του σώματος σας, τότε το παιδί παίρνει αντιφατικά μηνύματα. Τέτοια παραδείγματα αρνητικής επι­κοινωνίας, είναι όταν:

? Το αγγίζετε σπάνια, ή γενικά αποφεύγετε το άγγιγμα.

? Το πρόσωπο σας έχει αρνητική έκφραση ή μορφασμούς.

? Είστε απομακρυσμένοι από το παιδί και δεν του δίνετε την προσοχή σας.

? Αποφεύγετε το κοίταγμα στα μάτια και έχετε το βλέμμα στραμμένο αλλού.

? Γέρνετε μακριά του ή το σώμα σας είναι σφιγμένο.

? Χρησιμοποιείτε χειρονομίες που δείχνουν θυμό.

Ο καλύτερος τρόπος για να δείξετε το ενδιαφέρον σας, όταν το παιδί θέλει να σας πει κάτι που το προβλημάτισε, είναι:

?    Να του εκφράσετε με λόγια το συναίσθημα που βλέπετε να έχει. Για παράδειγμα, «Βλέπω ότι αισθάνεσαι κάπως λυπημένος/η αυτή τη στιγμή».

 ?       Να του εκφράσετε με δικά σας λόγια αυτό που καταλάβατε ότι σας είπε. Για παράδειγμα,

«Α! εσύ προσπάθησες να παίξεις με τον/την      , αλλά εκείνος/η δεν ήθελε εκείνη τη στιγμή».

?  Να του δείξετε ότι κατανοήσατε πραγματικά το συναίσθημα του. Για παράδειγμα, «Αχ! πρέπει να αισθάνθηκες πολύ λυπημένος/η».

?  Να του δείξετε ότι εκτιμήσατε το γεγονός ότι μοιράστηκε το πρόβλημα του μαζί σας. Για παράδειγμα, «Πάντως, έκανες πολύ καλά που μου το είπες. Θέλω να μου μιλάς για τα προβλήματα που σε απασχολούν».

?  Να αποφύγετε το κήρυγμα και να του δώσετε την ευκαιρία να εκφράσει τη δική του γνώ­μη.

                                   Οι Νηπιαγωγοί